10610 on birinci nesil yazar

jake parker adlı çizerin 2009 yılında başlattığı çizim hareketi. adını "ink" ve "october" kelimelerinin karışımından alır.

her yılın ekim ayında, insanları her gün mürekkepli bir kalemle çizim yapıp paylaşmaya teşvik eden bu hareketin en temel amacı süreklilik sağlamak.

çizerlere yardımcı olması için her güne özel bir yönerge içeren "prompt list" paylaşır inktober hesabı. bildiğim kadarıyla birkaç sene öncesine kadar bunu eylülün son gününde yapıyorlardı ama artık 1 eylülde paylaşıyorlar ki insanlar eylül ayı boyunca taslak çizimlerini ayarlayıp ekimde mürekkeplendirebilsin.¹

mürekkepli bir kalemle çizim yapıldığı sürece (ki aslında o bile şart değil ama) istenilen her ortamda çizim devam ettirilebilir, renklendirilebilir. isteyen dijital olarak bile katılabilir. "yeter ki her gün eliniz kalem tutsun" diyor jake abi.

--------------------------

¹ Şahsen bu olayın inktober ruhunu bozduğunu düşünüyorum. her gün o güne özel kelime üstünde düşünmek yaratıcılık kaslarını çalıştırdığı gibi disiplini korumaya da yardımcı oluyor bence. ha son 3 yıldır katılan birisi olarak bana sorsanız "sen hiç 31 günün tamamında bir şey çizebildin mi?" diye, hayır derim.* yine de işin eğlencesi ve rahatlığı o 1 günlük sürede yatıyor bana kalırsa.

yaşlı veya kendini yaşlı hisseden insanların atmaya bayıldığı olta.

karşılığında "aa estağfurullah daha çok gençsiniz" gibi cevaplar almayı umarak en ufak hareketlerinde bile bunu söylemeye bayılıyor insanlar.

mesela belge mi zımbalıyor? biraz yavaş yapsın "eskiden çat çat bitirirdim şuncacık işi, ee yaşlandık artık" falan.

daha da beteri karşı atağa geçenler. nezaketen "estağfurullah" dersiniz "ne estağfurullahı? yaşlıyım işte" diye çıkışırlar.

derdiniz ne olm sizin?

tuhaf, eğreti bir nostalji ile fotoğraflar çeken (çoğunlukla kendini ve arkadaşlarını içeren) gençlerin oluşturduğu, sınırları bulanık topluluk.

polaroid fotoğraf makineleri ile oradan oraya koşturur, gün batımı arka planda çekebilecekleri "havalı" objeler veya modeller ararlar. istedikleri görüntüyü elde edemezlerse de, vsco başta olmak üzere, çeşitli uygulamalar aracılığıyla çektikleri fotoğrafları hazır filtreler ile süsleyip kendilerini ait olmadıkları bir dönemin bir parçası gibi göstermeye çalışırlar.

gidip tek akşamda yüzlerce lira harcadıkları mekanlarda erkek ve kadın tuvaletleri arasındaki duvara asılmış neon yazıların fotoğrafını çekip paylaşırlar, ki o yazılar hayatın basitliğini, şatafattan kaçınılması gerektiğini falan anlatır.

sadece tuhaf bir görsel fetişizmle de sınırlı değildir bu kitlenin tercihleri. genel olarak günümüzde muadili olan her şeyin eski halini tercih eder, popüler olandan kaçarlar. örneğin the hateful eight dediğinizde suratınıza boş boş bakarken pulp fiction'dan Mia Wallace dendiğinde hatırlarlar quentin tarantino'yu ne kadar sevdiklerini; zira o filmde uma thurman havalıdır, güzel bir model oluşturur aradıkları döneme.

bu garip, itici gençlik furyasının tanımlayıcı özellikleri böyle gider...

bir filmin ana karakterinin yüzündeki gülümseme ile öldüğü ve kameranın onun gülümseyen suratından yavaşça uzaklaştığı son sahnesi örnek verilebilir.

veya "keyifli bir vazgeçiş" temasına uyacak hemen hemen her şey.

caner özyurtlu'nun youtube'da "Neysene" isimli kanaldaki sohbet serisi.

hangi meşrepten ne tarz konuk gelirse gelsin muhabbet bir şekilde akıyor. caner özyurtlu rahatlığı ve "kendine gömüş tarzı" ile sürekli keyifli bir ortam yaratmayı başarıyor.

alttan açıp başka bir işle ilgilenirken güzel gidiyor ama görsel olarak da hoş bir tasarım var. izlemesi de keyifli yani.

beni gece gece ani bir nefret kusma isteği ile klavyeye uzandıran, samsung telefonlarda dahili olarak bulunan yazı tiplerinden en samimiyetsizi. telefon aleminin comic sansı.

gözünde canlandıramayanlar için :


hakkıyla nefret edebilmek için denedim bu yazı tipini.

açık olayım. bundan daha tatsız bir tecrübeyi en son ilkokulda, sevdiğim kızın kafasını kalorifere çarpmasına sebep olduğumda yaşamıştım.

öyle bir font ki bu, dünyanın en duygulu şiirini de yazsanız, ateşli bir kavgaya da tutuşsanız kaçarı yok. mahvediyor ortamı.

belki de karşındaki insanla sonsuza kadar iletişimini koparmak üzeresin ama sana gelen mesajların "hayırlı cumalar"dan farkı yok o an. korkunç.

şahsım için deliliğin en belirgin tanımlarından birisi, hür irade ile bu fontu tercih etmektir.

maruz kalanlara sabırlar diliyorum.

(bkz: parasite)

yaptığım gözlemler sonucu * ortaya attığım ilişki, korelasyon.

izah etmek gerekirse bu ilişki ;

doğduğu günden bu yana sıkıntı çekmemiş, bir yere yetişmeye çalışmamış, maddi durumu ortalamanın üstünde olan insanlardaki atalet hali, yavaş yürüme hızı, bir yere gidileceğinde "aman bir taksi çeviriveririz" deme rahatlığına sahip olmanın verdiği konfor düşkünlüğü ile,

pek lüks bir hayat yaşamamış olmanın getirdiği telaşla sürekli bir şeylerin peşinden koşmuş, otobüs/metro/servis derken "yetişme zorunluluğu" denen şeyden kendini kurtaramamış ve haliyle hareketleri kıvraklaşmış insanlardaki atikliğin dayandığı ortak sonuca bakarak kurulmuştur.

işbu ilişkide ; başlıktaki faktörlerin eksenlere tekabül ettiği bir grafik, eğimi negatif olmak suretiyle ters bir orantıyı işaret eder.

başlık şu an yazdıktan sonra bana da çok saçma gelse de, varlığını iddia ettiğim harf tekrarıdır.

özel mesajlarda olur bu. genellikle dişi bireylerin kullandığı bir imaj belirleme yöntemidir.

şöyle ki, reelde son derece asabi, hatta belki de soğuk gözüken kişi, mesajlaşırken son kelimenin son harfini takriben 2, bu imajı değiştirme çabasına göre 3, kez tekrarlattırır.

"teşekkür ederimmm"
"pekii"
"evett" gibi.

artık o soğuk, asabi insan gitmiş ; hoplaya zıplaya yürüyen, elinde elma şekeri ile sokakları arşınlayan bir şahıs belirmiştir dimağlarda.

dünyanın en saçma şeylerinden biridir.

dün gece gördüğüm rüyada yaşadım bunu. üstünden kaç saat geçti hala sinirimi ve şoku atlatamadım. ulan ortamı ben yaratmışım, karakterler benim bilinçaltımın ürünü, güya başrol benim. istesem odanın camından atlar, uçar giderim ama herifin teki çıkıp çatır çatır yüzüme saydırıyor ve cevap veremiyorum. bir insan rüyada kem küm eder mi arkadaş ya? bu neyin antisidir, neyin karşılığıdır cidden çözemedim.

(bkz: umudunuzu kaybedebilirsiniz)

günümüzde samimiyet derecesine bağlı olarak değişse de herkesin hayatında en az bir adet olan ilginç mizaçlı insanların en sevdiği aktivite.

planlı veya plansız konuşursunuz o insanlarla bir yerde. muhabbet gayet güzel akar giderken "ya bir şey gördüm geçen kafayı yersin" diyip şırak diye telefonunu çıkarıp bir video bulup sizinle beraber izler. olay o kadar hızlı gelişir, o video o kadar hızlı açılır ki bir şey de diyemezsiniz. üstelik açılan video en az 3-4 dakikalıktır ve sizi "gülünmesi gereken yerlerde" heyecanla dürterek zaten anlamsız olan olayı iyice saçma bir çıkmaza sokar.

ne gerek var abi? "çok komik bir video gördüm ya geçen gün. linkini atarım akşam, gül gül ölürsün" de geç. devam et hayatına. niye güzelim sohbeti yok ediyorsun ki? bir video hakkında konuşmaya çekinir oldum lan. çat diye telefonu açıp masaya koyar oldu millet. abicim izledim ki konuşuyorum hakkında dimi? iz-le-dim. izlemediysem bile illa o an izlemeli miyiz sence?

edit : imla

her lafınızı ağzınıza tıkmaya yemin etmiş, her şeyin en iyisini bilen güruhtur.
hani tartışılması mümkün olmayan basit bir konuda bile siz görüşünüzü sunduktan sonra "hayır ondan değil de mesela.." falan diye girizgah oluştururlar kendi saçmalamalarına. sizin cümlelerinizi önemsizleştirmek en önemli amaçlarıdır.
kendi dudaklarından çıkandan başkasını kabul etmeleri mümkün değildir.
"sahip oldukları kibir uzaydan görülebilir" şeklinde rivayetler dolanır.

3 buçuk yıl sonra gelen ek : yalnızca kurabiye değil, bisküviler için de geçerli olduğuna dair sağlam kanıtlara sahip olduğum ve geliştirmeyi düşündüğüm teori.

az önce masada bir paket bisküvi açtım ve bisküviyi alıp duvara fırlatsam bile ulaşılması mümkün olmayan noktalarda kırıntı görüyorum şu an. kara delik fotoğrafları çekileceğine bu inanılmaz fenomenin araştırılması gerektiği kanaatindeyim.

yelawolf'un love story albümünden çok hoş bir şarkısı.

https://www.youtube.com/watch?v=_Y1onnM9cPs+

her fırsatta kız kankalarıyla ilgili fantezilerini dile getirmekten çekinmeyen yavşak yazar topluluğudur. iç ferahlatmak mıdır, fikir sormak mıdır nedir amaçları bilinmez ama yetti lan kızınızdan da kankanızdan da.. ah o kız kankalarınız bir bilse nickinizi de şuracıkta bir gelmişinizi geçmişinizi mikiverseler keşke.. sizler bırakın kız kankayı, yanında nefes alınacak herhangi bir canlıyı arkadaşınız olarak göstermeyi hak etmiyorsunuz ki lan. dallamalar.

sözlüğün değişiminin hüzünlü bir yansımasıdır bu buton. 3-5 entry okursunuz "ulan" dersiniz "ne güzel insanlar varmış burda.."

sonra sol tarafa bakarsınız "öpüşürken sevgilinin ağzına balgam atmak" diye bir şey görüp,elinizi klavyeden fareden her şeyden çekmek,bu diyarlardan uzaklaşmak istersiniz.

gerçekten de o güzel insanlar o güzel atlara binip gitmişler.
trollün malına , nesillerin piçine kalmışız.

bazı sitelerde iyice boku çıkmış hadisedir. artık alınan reklamın cinsinden midir sitenin ekstra puştluk eforu sarf etmesinden midir nedendir bilinmez,o video bir türlü bitmez arkadaş ya.

yaklaşık 2 buçuk dakikalık reklam.*ya bunun son 10 saniyesinde "reklamı kapatmak için tıklayınız" ibaresi eklemek nasıl bir kitapsızlıktır lan? hangi vicdana sığar bu? ben o 140 saniye açık tutmuşum sayfayı,o kullanılmışlık hissiyle son 10 saniyeyi izlesem ne izlemesem ne? ki o anki tarifi mümkün olmayan çaresizlikle izlerim genelde sonuna kadar.

en son dikkat ettiğim imageshack de bu denyoluğa katılmış,her videodan önce bildiğin bi kısa film izlettiriyor.e az biraz edep ya hu!

artık son raddesine gelmiş hastalıktır.

peşinen belirteyim,izmir'i çok severim.zaten yarım saniyelik bir bakışla bu başlığın izmir'e değil,onu her fırsatta gereğinden fazla dile getiren daha da beteri bunu siyasi görüşüne bağlamak zorunda hisseden dümbüklere yergi amaçlı olduğu anlaşılabilir sanırım.

zaten belli bir kitlenin farkında olduğu ama dile getirmediği bu saçmalığı durup dururken yazmama az önce izlediğim şu video sebep oldu : http://www.youtube.com/watch?v=X5KQcjHgP8k+

teker teker konuşan herkese saygım var,ağzınıza bir mikrofon uzatılmış tabi ki aklınıza ne gelirse onu söylersiniz ama bu fanatizme ben anlam veremiyorum lan.her fırsatta genelleme yapan,kıçını yaydığı yerden bunu bilimsel bir veriymiş gibi kasıla kasıla "bütünler x'ler y'dir ya ehehueh" minvalindeki insanlara kıl olmuşumdur. ulan bir videoda her karakter mi bunlardan olur?

-insanları iyi,dost canlısı,samimi

şimdi izmir'e özgü değil bu her şehir için konuşuyorum.özellikle türkiye gibi gelir dağılımında saçma sapan bir dengesizliği haiz ülkenin herhangi bir şehrinde böyle bir genelleme yapılması yanlış bence.'insanı iyi' nedir allasen.bunu diyen adamın/kadının yarın öbür gün işi düştüğünde elini uzatmayacak insanlara "olsun ama izmirlidir,candır" demesini bekliyor mu cidden kimse? yok böyle bir olay.samimiyetinizin baki olduğuna inanmadığınız hiç kimse size karşılıksız yakınlık sunmaz.buradan direk "ama bir amca fenalaşsa hemen herkes toplaşır,yardım eder vs" toplum dayanışmasına bağlayacak tiplere peşin not: bu toplum dayanışmasından ziyade insanlıktır.zaten olması gereken bir şeyi iyilik olarak yorumlamamız bunlara ne kadar muhtaç olduğumuzu gösterir.

-izmir'in kızları

ohoo olayın kopma noktası burası.izmir'in kızları güzeldir,kendine güvenir.
izmir'de yaşamıyorum fakat her yıl toplamda 1 ayı bulacak kadar izmir'de olurum.gözlemlediğim kadarıyla bakımlılık anlamında cidden dikkatliler.tabi bunun sebebi gerçekten bakımlı insanlar olmaları mı yoksa "izmirde yaşayan" bakımlı kızlar olmaları mı bilemiyorum ama haklarını teslim etmek lazım. evet bir hava hani nasıl desem,böyle bir cakalı yürüyüş vardır ya,eyvallah ondan da eksik değiller. ama yüz güzelliği gibi sonuna kadar subjektif bir kavramda herkesin ağız birliği yapması bana gülünç geliyor. izmir'de kaldığım süre boyunca benim dikkatimi çeken ciddi anlamda güzel kızlar oldu,ama aynı derecede güzel kızları ankarada da gördüm,istanbul'da da antalya'da da kısacası uzun veya kısa vadeli de olsa bulunduğum her şehirde gördüm. how i met your mother'da barney'nin bir tespiti vardı* tamamiyle bunu uygun bence izmir'li kızlar. dışarı çıkıp gezip döndüğünüzde genel bir gözlem olarak "iyi kızlar vardı abi valla" demekle o kızların hepsini ayrı ayrı düşünmek farklı şeyler.bir bakın bakalım cidden kaçı saf "izmirli" olduğu için güzel? izmirli kız kalıbı bana göre güzel kızların o bölgede bir sınıfa sokulmak istenmesinden kaynaklanıyor.kızlar güzel olduğu için güzel olur efendim,izmirli oldukları için değil.

bu videoda her cevabında periyodik olarak gözlerini kocaman açan,kaşlarını kaldıran abla gibi bana sorulsa ben de şehrin gezilip görülecek mekanlarından,yemeklerinden ne bileyim kendine has aktivitelerinden bahsederim. fıstık gibi coğrafi şartlara sahip derim,deniz var oh mis gibi insanın gönlü ferahlar derim ama "valla çok modern,çağdaş,atatürkçü insanlar" gibi absürt bir genelleme atmam ortaya.takdir etmediğimden değil,şahsen takdir de ediyorum genel anlamda izmir'de bu duyarlılığın varlığını ama mesela 1.20'de konuşmaya başlayıp hızlı hızlı tesbih boncuğu gibi tespit dizen abla öyle bir anlatıyor ki taşı toprağı laik,modern,çağdaş ve sadece tek bir siyasi görüşe sahip bir tarikat sanarsınız izmir'i.

bu kadar uzayacağını tahmin etmiyordum.sonuç olarak izmir güzel bir şehir.yaşanmak istenmesi doğal.ama güzel bir şehir.o kadar.lafı geçtiğinde övülmek zorundaymış gibi bir algı yaratılmasını saçma buluyorum.